Sjors

05-12-2022

Sjors is ingeslapen vanwege ernstige huidkanker die voor grote onbehandelbare wonden zorgden.

Sjors wilde niet meer bewegen, werd ondanks de intensieve zorg gek van de insecten die zijn wonden aanvielen, Sjors sloot zich ook af van de groep.

Dit lieve oude ezeltje was helemaal op en wederom een moeilijke keuze maar zeer zeker de beste voor Sjors.

Sjors is samen met zijn beste maatjes Mona (paard) & Sjimmie (ezel) ingeslapen en begraven op 01-12-2022.

Hallo daar, Sjors hier!

Ik ben gevraagd of ik me even wil voorstellen aan jullie en natuurlijk wil ik dat! Ik ben Sjors de oudste en wijste ezel, toen ik aan kwam bij Pippi's was ik heel stilletjes. Ik leed aan extreme vermoeidheid, alle levensvreugde in mij was verdwenen. Al mijn energie had verbruikt met rondlopen op zoek naar een veilige plek, met eten en drinken.

Op een dag kwam ik uit bij een plantage een oase waar ik van doomde. Op dat moment zag ik niks meer, alleen nog de vers verbouwde groente waar ik naar verlangde. Plotseling uit het niets heeft een "mens" mij beschoten, de kogel brandde in mijn buik. Het gevoel was pijnlijker dan de honger. In een korte tijd was mijn hele buik opgezwollen.  
 
April 2019,
Tamara haar lieve oma hond Savaana moest plotseling worden in geslapen. Toen ze was overleden bij de dierenarts op tafel. Werd ze gecremeerd bij de Finca Playa Canoa, waar ik een aantal weken eerder was komen aanlopen. Het lot heeft ons samengebracht! Savaana kreeg een prachtig afscheid, Tamara praatte veel met de man over alle dieren op het rescuecenter. 

Er was bij het huis geen stromend water en elektriciteit. Er liepen kleine kinderen rond met pups in hun armen, vol met teken. Ze waren recent daar in de buurt gedumpt en meegenomen naar huis. Er liepen varkens, ezels, kippen en ganzen rond. Er was weinig te eten voor de mensen familie en amper eten voor de dieren, we aten voornamelijk kartonnen dozen.

De man vertelde aan Tamara over mijn buikwond, het was flink ontstoken de pus droop uit. De wond trok vliegen aan. Ze maakte foto's en ik voelde haar bezorgdheid. 

Diezelfde dag kwam Tamara terug met een hele grote stal op wielen, ik liep braaf mee.  Tamara en Eric een vrijwilliger bij Pippi's begeleiden mij de stal in. Ik liet mezelf op de grond vallen. Ik was te moe...voor nog een avontuur. Tamara belde met de dierenarts. Ze bleef de hele weg bij mij in de rijdende stal staan, ik kreeg wortels die waren zoet en sappig. 

Tamara vertelde met een rustige stem dat ik beter kon opstaan, ze beloofde mij een lekker bed, een grote emmer water en nog meer wortels. Ik stond op en De mega grote poort ging open. Ik zag toen voor het eerst mijn nieuwe vriend Sjimmie! Ik mocht hem nog niet van dichtbij zien want ik moest ik in quarantaine bij de studio van Sabine. Helemaal niet erg, ik liep braaf mee want ik was zo verschrikkelijk moe. 

De volgende dag kreeg ik een pasta tegen de wormen.  Ook een antibiotica prik voor de ontstoken wond onderaan mijn buik. Ik werd gewassen met een shampoo van bloemengeur, lekker al dat oude zweet van mijn lijst. Alle dieren die binnenkomen bij Pippi's worden direct gewassen als een "symbolische frisse start"

Op Curacao zijn Irritante vliegen waar ik niet tegen kan, ze prikte zoveel dat ik wonden aan mijn benen had gekregen. Dagelijks smeerde de vrijwilligers groene leem erop, want als het helemaal is opdroogt ben ik niet meer interessant voor de steekvliegen. 

Ik was heel blij dat de vrijwilligers voor mij zorgde maar ik bleef mij verdrietig voelen...

De dagen gingen voorbij, ik had onbeperkt eten en drinken. Mijn hoeven werden regelmatig bekapt en mijn tanden worden bijgehouden door de tandarts.

Tamara vroeg vaak aan mij, wil je nog wel Sjors?

Op een dag kwamen twee oude bekenden aan bij Pippi's, de zwijnen Matata en Stich. We woonde samen bij de Finca. We zijn vaak samen op avontuur. Ze pesten mij soms een beetje, dan bok ik ze zachtjes weg. Natuurlijk wil ze geen pijn doen, want ze zijn best heel grappig. 

Een klein jaartje later ! Een mega verassing de ezels Saar en Steff, met een veulen in de buik  kwamen op de opvang wonen. Het gaf mij zoveel levensvreugde dat ik rondjes ging rennen, begon te spelen en werd smoorverliefd op Saar. We aten, drinken, wandelde samen door het Paddock Paradise. Ik heb soms zoveel energie, dan ga ik keihard rondjes rennen!

Om Tamara te helpen loop ik zwemwandelingen met kleine kinderen, ik vind het niet zo heel leuk maar werk braaf mee. Tijdens de pauze, als de paarden zwemmen mag ik blaadjes uit de boom eten. De tijd vliegt dan voorbij, lekker in de schaduw!

Ik hou heel erg veel van eten, maar dat is best wel duur. Op Curaçao groeit bijna geen gras, alles moet uit een ander land komen. Ik ben daarom super blij dat jullie Tamara helpen met de voer en verzorgingskosten! Heel erg bedankt, door jullie kan ik elke dag mijn buikje weer lekker rond eten!

Ik ga weer knuffelen met Saar, jullie horen snel van mij! 

Doeidoeeeii!

Sjors is in april 2019 gevonden bij Playa Canoa. De zijkant van zijn buik stak heel erg uit en er zat een grote ontstoken wond. Het leek erop dat hij beschoten was en een kogel in zijn buik had. We zijn hem gelijk gaan halen. Nadat hij op een rustige manier gevangen was, liep hij ook zo de trailer in. Toen hij eenmaal in de trailer was ging hij liggen...  We hebben toen snel het schot verplaatst zodat hij ruimte kreeg om te gaan staan. Helaas lukte het opstaan niet en we besloten toch te gaan rijden. Onderweg hebben we  hem wat water en wortels gegeven. Toen ontspande Sjors en kon hij weer opstaan.

Sjors heeft eerst een paar dagen in quarantaine gestaan waar hij onbeperkt eten en een wormenkuur kreeg. De tweede dag hebben we Sjors een flinke douche gegeven met "hopi shampoo" en hebben we zijn schotwond verzorgd. Ook kreeg hij antibiotica-injecties. De wond was behoorlijk vies geworden maar zag er wel rustig uit. Ook had hij veel kale plekken op zijn benen door vliegensteken, zijn hoeven waren te lang en ook zijn tanden moesten gedaan worden. Twee kiezen zaten los en waren zeer pijnlijk tijdens het eten, ook had hij flinke haken op zijn kiezen waardoor hij wonden had in zijn wangen. We hebben de wond dagelijks verzorgd om de ontsteking te minderen. Daarbij kreeg hij natuurlijk pijnstillers. Toen de dierenarts ernaar had gekeken, bleek de kogel ingekapseld te zijn. Dit betekende dat het kon blijven zitten en geen grote schade kon aanrichten als het op zijn plek bleef. Daardoor blijft zijn buik wel een grote toeter, zoals ook op de foto's is te zien...

Na een aantal dagen is hij bij de kudde gezet en daar was Sjimmie erg blij mee! Eindelijk had hij een soortgenootje erbij! Na ruim een week wennen was hij al relaxed, maar vond hij mensen nog wel spannend. Daarom hebben we hem vaak wat brokjes uit de hand gegeven zodat hij kon wennen. Na een tijdje thuis te zijn op de opvang, hebben we hem ook meegenomen met zwemwandelingen. Hij liep keurig mee en heeft rustig met Sjimmie aan de waterkant staan toekijken naar de zwemmende paarden.

Kortom Sjors heeft veel meegemaakt maar is ondanks alles hartstikke lief en rustig en geniet ervan om in de kudde te leven!